Niye? ! Şiiri - Mehmet Çoban

Her birimizin kendine özgü hayatı var
Her biri, farklı, kendine özgü yar
Şimdi ben ne ile birleştireyim hayatları
Bilmiyorum, anlatabilsem olanları

Biliyorsun derim, insan hakları
İnsanlık, barış, kardeşlik kavramları
Bana öyle gelir ki, sanki her biri hayatımın sınırları
Kavramlarla, idealize edilen, dayatılan hayatları

İnsanlık kavramlarına göre değişmeliyim
Kardeşlik türküleriyle büyümeliyim
Barış adına söylemlerimden vazgeçmeliyim
Peki, ben kimim o zaman, söyleyin neyim?
Kendimden vazgeçip dönen miyim?
Kendimi robotlaştırıp sönen miyim?
İnsanlık için, barış için, kardeşlik için
Kendimi yerle bir eden miyim?

Tersinden kalktım bugün biliyorum
Tersinden düşünüyor, söylüyorum
İyi kötü, bütün kavramlar beni benden alıyor
Birleştiren, ayıran bütün kavramlar beni sana bağlıyor

Ve ben her bağlanışta yok oluyorum
Kendimden bir parçayı sana koparıyorum

Hâlbuki ben yaramaz kuş olmak istiyorum
Yerli yersiz havlayan köpeğe arkadaş olmak istiyorum
Bendini bulmuş sular gibi çağlamak istiyorum
Meltem gibi değil, fırtınalar gibi esmek istiyorum

Kavramlarım, kavramların önümde zincir
Diyorsun paylaş insanlığı gel içine gir
Peki, sen ben mi olacaksın, ben sen mi?
Paylaşımlarla düzleyeceğim mi kendimi?

Diyorsun ki gel eşit olalım
Söyle kendimizi niye eşitlikle sınırlayalım?
Niye her birimiz kendimiz olmayalım?

15.07.2010 - İzmir