Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu,
Gitti öksüz kaldı şimdi destanlar,
Yüreğim paramparca gözlerim dolu,
Başıma yıkıldı tüm kehkeşanlar.
“Serhat bellemeyin” diyordu Kars’ı,
Anlatırdı Kültegin’i, Baybars’ı,
Şi’rine nakşetti töreyi, harsı,
O gideli başsız kaldı kervanlar.
Kerküklüme sahip çıkan er idi,
Çelik iradeli gökçe ser idi,
“Vatan için yaşamalı” der idi,
Bilemez kadrini Türk’e yabanlar.
Türk illeri karaları bağlasın,
Doğu Türkistan da yürek dağlasın,
Arşa varsın eninleri bu yasın,
Ağlasın şairler, yansın ozanlar,
Şairim, kalemim küsse yeridir,
Dillerin lâl olsa sussa yeridir,
Başıma bin efkar bassa yeridir,
Kaynıyor içimde lavlar, volkanlar.
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 20:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Sağır](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/08/niyazi-yildirim-gencosmanoglu-nun-ardindan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!