Uzaktan bakınca dağ sandıklarım
Yanına vardıkça ufaklaşıyor
Seyyar bir mezarmış sağ sandıklarım
Her saat dünyadan uzaklaşıyor
Küflüymüş, yemyeşil bağ sandıklarım
Ayağa bağ olup tuzaklaşıyor.
İnsanı insan yapan akıl ruh kalp üçgeni
İmanla tedavi etmeli bu üç geni
YAĞMURUNU KOK BANA
Yaşam dolu yalnızlık kapıma dayanmışken
Kime avuç açayım senden imdat yok bana
Çağrıma suskun kalma vuslata uyanmışken
Gitme sakın çok olur ikinci bir şok bana
Seneler boyunca Don Kişot gibi
Hayalle savaşan kalemşörmüşüm
En tatlı sözlerim bir isot gibi
Çıraklardan daha amatörmüşüm
Çok zaman rakipsiz gördüm kendimi
Söylenmiş,söylenmemiş her söz seni anlatır
Mısra-ı bercestesin gülüm, şiir gibisin
Senin karargahındır her kelime her satır
Gönlümün dergahına post sermiş pir gibisin
Çok badire atlattım gönlüm bunu da yendi
İçimde sana ait ne varsa hep tükendi
Gidişine gözyaşı sunduğum sen değilsin
Gidenin arkasından ağlamak eskidendi.
Onlar ki kör şeytanın vefalı âşıkları
Mubahtır onlara e,d,c,b,a şıkları
İnsanoğlu nefsinin oldu mu amelesi
Nardır onun hakkında dinin muamelesi
Hakkı rehber edene akıbet cennet imiş
Akıbet cennet olduğu son derece net imiş
Ne zaman yüreğimde aşk acım biter
Ve o gün dilim susar şairlik gücüm biter
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!