Niyazi Özkan Şiiri - Fehmi Gildiroğlu

Bir vefalı sen kaldın kardeşim, o günlerden.
Güzel günlerdi, hepimiz toplandık bir yerden.
Mehmet ile sen Adana, Serhat Antepten.
Ankaradan halukus vardı, İzmitten alaattin.
Fikreti erken kaybettik, İlyas vefasızmı ne!
Say say, say, tüm özlemler seksenlerden...

Bazı arkadaşlar vardı dava dava diye,
Hayatımı verdim valla, hepside fos çıktı.
Kendimi yalnızlığa bırakıyorum Finike'de,
Zaten fazla da işim kalmadı, gitmeden!
Oğlum gelir, birazda onunla vakit geçiririm.
Hastane, ameliyat, ömür desen bitti bitecek.

Hani planlar yapmıştık, ince ince eleyip,
Bak bu yaz geleceksin, dökeceğiz taşları,
Kaldıysa birşeyler dedin, konuşuruz eskileri.
Herşey boş kardeşim, keşke gitmeseydin.
Bari kapının altına bıraksaydın da anahtarı,
Derdim; burada bir kardeşim bekliyordu bizi.

Kendini hep yalnız bir ağaç gibi görürdün,
Derdin"Herkes beslendi bizden, aç kalan ben"
Duyarmısın konuşsak, sende seslensen,
Herkes ayrı bir ağaç, hayatın gölgesinde,
Konuş kardeşim şimdi seni dinliyorum.
Bir dal daha eksildi, ömür direğimizden...

Mekanın cennet olsun, dualarım seninle,
18 Eylül 1980/19 Ağustos 2021
Tam Kırkbir yıl.Özlemle...