Sen benim Kadıköy'de çılgın aşkımsın
Sen Büyükada'da ilk bakışımsın
Sen Haydarpaşa'da son duragımsın
Seni İstanbul kadar çok seviyorum.
Tarabya'da hüzünlü gecelerimsin
Senden sonra kimse candan sevmedi,
Ne bir arzu kaldı ne sevgi kaldı,
Gönül bahçeme bahar gelmedi,
Ne karanfil kaldı ne bir gül kaldı.
Delice duyguydu onsekizim de,
Yeri gelir iyi günün,
Beterinden de beterdir,
Yeri gelir gözyaşları,
Kahkahadan da güzeldir.
Ne krallık ne sultanlık,
Biz sevda denen bu olayı,
Mecnundan keremden az mı yaşadık,
Gurbet ellerinde bu gam yükünü,
Dert hamalların dan az mı taşıdık.
Sağım solum zindan karanlıktayım,
Her günden güne eriyorum gel,
Ruhum paramparça bitmiş haldeyim,
Köpeklere meze oldum ölüyorum gel.
Boynumu büktüm hep kederimden,
İçtiğim kahvede gözlerinin rengi,
Kokladığım güllerde teninin kokusu,
Sigaramda hasretin var.
Seni unutamıyorum
Güneşte sıcaklığın,
Yağmurda göz yaşın,
Sonsuza dek akan derin suları,
Mutluluğa giden uzun yolları,
Yeşille süslenmiş sıra dağları,
Bana verseler sana değişmem.
Çiçeklerle süslü tüm baharları,
Gözünü gözümden ayırma bugün,
Bu gece gözlerinin hapsinde kaldım,
Gözüm senden başkasını görmesin diye,
Dertleri tasayı evde bıraktım.
Sen gönlümün en derin deryalarında,
Her gün başlar hüzünler akşamların ufkunda,
Sesler çekildi yine ıssızlığın ortasındayım,
Mehtaba kadeh kaldırıyorum sebebi belli,
Kendi halimde alemin ortasındayım.
Yıkılsın dünya ne kaybeder benliğim,
Uzaktan uzağa hiç sitem etme,
Çağırdın da beni ben gelmedim mi,
Şimdi kendini koy benim yerime,
Sen sevdin de beni ben sevmedim mi.
Mendilin olurdum ağladığın da,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!