Niyazi Şiiri - Harun Yöndem

Anlaşılmaz düzyazılar içinde bunaldı
Homurdanıp durdu oturduğu yerde
İlendi, söylendi
Beddua etti
Nasibi yoktu ilimden
Felsefeden, hikmetten
Anlamaz, anlatamazdı
İçinde saplı eski bir hançer gibi
Saklar sırrı
Söylemez, söyleyemezdi.
Belki ayıp olurdu, belki yakışıksız
Boğuşamazdı yüz yıllık hükümlerle
Bir hamlede aşamazdı engelleri
Neler neler olurdu sonra
Bilemezdi bilinmezleri
Soramazdı sorulmazları
Ürpertili, çekingen, sinsi
Bir kedi gibi
Çekip gitti.