Niyaz Et Hazreti Hakk'a

Gel ey Hakk’a muhabbedden uran laf,
Bu sırrı anlayu ben eyle insaf.

Muhabbet de budur dil şart evvel,
Muhibbini unutmamaktır efdal.

Niyaz et Hazreti Hakk’a ey müdami,
Dil ü canın bula zikri müdami.

Her anda eyle Hakk’ı yâd-u tezkar,
Bula kalbin huzuru üns-i Gaffar.

Ezelden böyledir ahdin vefa et,
Olup O’na huzur ile safa et.

Huda eyleye gönlün genç-i esrar,
Ede hem mehbit-i ilham a envar.

Tulu ede hakikat-ı şems sende,
Dahı kalmaya ferda ahı sende.

Unutma hakdurur bil’ayn-i vuslat,
Unutma hakdurur bil’ayn-i vahdet.

Bulan vüsat unutma Hak’la buldu,
Bilen vahdet unutma Hak’la bildi.

Eğerçi oldu eşya mazhar-ı Hak,
Müzahirden geçip bul sırr-ı mutlak.

Bu sırrı mutlaka erse eğer er,
O dersten gayrısını etmezdi ezber.

Dil-i agâh sana besdir bu yolda,
Huzurullah sana besdir bu yolda.

Unutma hakdurur fart-ı muhabbet,
Unutma hakdurur şartı muhabbet.

Unutmazsan olursun sahibi ihsan,
Bu ihsana denildi ayn-ı iman.

Şuhud ehli olur bil sahib ihsan,
Şuhuda er olasın ehl-i ikan.

Hem ahlak-ı ilahi’yle tahalluk,
Edip eyle haka’ikle tahalluk.

Eğer buldun ise kalbi selim,
Bulursun şüphesiz Rab u Âlim-i.

Bulup dil âleminde gizli vahdet,
Dil ehli ol hüviyyet bul hüviyyet.

Gece gündüz heman durma zikr kıl,
Bu tevfikat-ı Hakk’a sen şükür kıl.

Habibine salat ile selamet,
Dahi ashab u aline müdam et.

Şefi ola sana der ruz-ı mahşer,
Habibi Kibriya ey Bedri kemter.

Ebu bekr ü Ömer Osman ü Haydar,
Bunlardan razı ola Allah Ekber.

Bunlardır yar-ı gar-ı Mustafa çün,
Bizi bahş et bunlara Rabb-i biç ün.

Bunlar buldu muhabbetle sana yol,
Hem oldular unutmamakla makbul.

Bunlar hem saki-i Kevser’dir ay can,
Bunları sevmek oldu derde dermen.

İçem dersen eğer Kevser şarabın,
Ko dilden masivanın hep serabın.

Bunların hürmetine Ya ilahi,
Bize bildir bu eşya-yı kemahı.

Bizi kurb-ı fera-iz ehli eyle,
Visalin ni’metiyle bizi toyla.

Fena bulup seninle var olalım,
Seni bilip seninle yar olalım.

Seninle görüben işidelim biz,
Seninle oluben işidelim biz.

Unutmaklık değil şartı muhabbet,
Olur hayvan unudan ehl-i gaflet.

Unudan Rabb’isini gafil kişidir,
Unutmamak dahı kâmil işidir.

Gel ey Bedri unutma sen de Rabb’in,
Dola nur-ı huzurullahla kalbin.

Osman Bedreddin Erzurum-i Hazretleri