Niyaz Şiiri - İsmail Özkan 2

Sebepsiz evhamlar, sonsuz arzular, akar damla damla gözyaşlar.
Yersiz sualler, gayesiz hayaller, avare hayatlar sokaklar.
Buğulu istikbal, acı mazi, hepsi durmuş şimdi bana bakar.
Hayat geçer gözümden saniye saniye, anılar hatıralar.
Boğuluyor gibiyim her gece buluyor vuku bu tekrar tekrar.
İsterdim ben de koymak yastığa başımı olmadan bu sancılar.
Niyazımdır ey Rabbim, daimi ferah ve kalbime inşirahlar.
Nasıl ki deliyor mehtab geceyi sertçe, sönüyor karanlıklar,
Nasıl ki oluyorsa zahir kapkara bulutlar, mazlum sokaklar,
Gönder ziyalar, göstersin tutunacak dallar, sapacak yollar.
Kurtar beni ya Rab! Her yanımı sarmış kaygı, acı, ıztırablar.
Hayat işte bu ıztırab, yok hal dilemekten başka mutluluklar...