Niyaz. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

uzun zaman oldu
sayfalara yazamadım
içine düştüğüm girdaptan
bir türlü kurtulamadım
*****
kendi kendimle
tekrar buluşunca
bana acı çektiren şeylerin
ve
derdimin ne olduğu
değil?
sebebiyet aleminde
neden?
yaşanması gerektiğini
anladım
*****
bunların bir gün benimle
birlikte
toprağa gömüleceğini
ve
biteceğini zannediyorum
*****
öyleyse ben kendime
niçin bu kadar
eziyet ediyorum
çaresini de fani dünyanın
içinde olanlardan arıyorum
*****
derdimin ne olduğunun
ne önemi var?
her kesin kendine özgü
çıkmazları arayışları sorunları
beklentileri umutları hayalleri
olduğunu biliyorum
*****
şu an bu perdeli boyutta
yaşananlar adeta
bir filim gibi akıyor
soluk aldığım her saniyede
kendime sordukça soruyorum
bu hayat sebepsiz olmadığını
biliyorsun?
öyleyse ona neden
kalpten
inanmıyor ve güvenmiyorsun???
*****
ah nefsim ve fısıltılar
içimdeki beni oyuna getiren
dünyaya düşkünlüğüm
yalandan söylenen
onun yolunda hizmet etmek
dualarım
sadece kendimi düşünen
bencil biri olduğumu
yüzüme vuruyorum işte
*****
artık bir karar vermem gerek
kendimle görüşmeyi keserek
sadece ona yönelerek
ve güvenerek
kuluna kafi ve vekil olduğunun
şuurunda olmalıyım
evet buna karalıyım
ve ondan bunun için
yardımını niyaz ediyorum.
****