Niyaz Şiiri - Salih İstanbuli

ben ümid ederken lutfunu bin heves ile
derdi isyanımda bulurum kendimi ya resulullah
fakru fahrinde olsam diye feryad ederim
hali harabımda bulurum aczimi ya resulallah

diyemem bad ı saba ya ne selam nede bir rica
ben gibi gedaya yakışmaz sultana nefsimle iltica
senki ümmetine rahmet,aleme ziynetsin efendim
aşıklara minnet,gariplere himmetsin efendim.

ne cürümdür ki karartır çehre i vicdanımı
işitsen ne olur bunca feryadımı, ahımı
şu garip salihin kararmış kevkebi bahtını
rüyeti nurunla aydınlatsan ya resulullah

olmazmı tutsan elimi bir taze bahar gibi
doldursan gönlümü nurunla coşar gibi
çağırsan yanına gelsem hem koşar gibi
seyrederken,canımı versem ya resulullah.