Uyandım seher yelinde,
Seni anmamaya çare mi var.
Duyunca sesini kuş dilinde,
Seni anmamaya çare mi var.
Kardelen oldum açtım kışta,
Seyrine daldım her nakışta,
Hele kendime her bakışta,
Seni anmamaya çare mi var.
Katre oldun gövdeye yürüdün,
Çamuru yaprağa sürüdün,
Dalları meyveye bürüdün,
Seni anmamaya çare mi var.
Benden önce bir mecnun var,
Yolunu şaşırmış, Leylayı ara,
Benim gönlüm Mevla ya yanar.
Seni anmamaya çare mi var.
Kayıt Tarihi : 14.4.2010 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!