Niyaz Şiiri - Ömer Albayrak

“OL” diyen “ÖL” derse ne gam gerek ne keder,
Doğmak, yaşamak, ölmek; değişmez olan kader.
Cennette, Cemâlî’ni görmek bin ömre bedel!
Cemâlullah aşkıyla yana yana kül eyle;
Cennette Cemâlîn’le, şereflenen kul eyle! ..

Hayatın her safhası basamak bölüm bölüm,
Kimine zevki safa kimine çile zulüm.
Mâdem “Düğün Gecesi” sevenler için ölüm;
Cemâlullah aşkıyla yana yana kül eyle;
Cennette Cemâlîn’le, şereflenen kul eyle! ..

Gaflet ve dalâletle geçti koskoca ömür,
Binlerce niğmetine, edemedim bir şükür.
Anladım ki: Günahım Kafdağı’ndan büyüktür.
Cemâlullah aşkıyla yana yana kül eyle;
Cennette Cemâlîn’le, şereflenen kul eyle! ..

Sana mağûm günahım, sevabım, hatalarım;
Mizan’a nasıl çıkar? Bilmem neyi tartarım?
Sen olmasan, ben kimden? Nasıl medet umarım?
Cemâlullah aşkıyla yana yana kül eyle;
Cennette Cemâlîn’le, şereflenen kul eyle! ..

Arasat’ı andıkça korkudan titrer dizim,
Merhamet dilenecek kalmadı sana, yüzüm.
Şefaat-i Resûl-den mahrum koyma niyazım!
Cemâlullah aşkıyla yana yana kül eyle;
Cennette Cemâlîn’le, şereflenen kul eyle! ..

Er veya geç kopacak vaadedilen Kiyamet!
Cellâlîn’le korkutma, Cemâlîn’le ihya et!
Ancak senin lütfunla bu Ömer’e hidayet.
Cemâlullah aşkıyla yana yana kül eyle;
Cennette Cemâlîn’le, şereflenen kul eyle! ..