gün vişne çürüğü bir yalnızlıkla çekildi kendine.
gözlerime vahşetten yaban karanlıklar indi.
meçhul derin bir mağaraydı varlığım,bilindi.
yaban atların toynaklarıyla çiğnendi
çıkamam artık insan içlerine.
aynalara bakamam, ne derim yüzüme?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta