gün vişne çürüğü bir yalnızlıkla çekildi kendine.
gözlerime vahşetten yaban karanlıklar indi.
meçhul derin bir mağaraydı varlığım,bilindi.
yaban atların toynaklarıyla çiğnendi
çıkamam artık insan içlerine.
aynalara bakamam, ne derim yüzüme?
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta