Nisyanın Cezası Şiiri - Refik Yıldız

İçimde bitmeyen bir sızı var
Bu sızı bir de çaresizlerin yüreğinde var
Çünkü onlar tanırlar imkânsızın kap kara yüzünü
Duyarlarsa sefadan şuh bir kahkaha sesi
Sızlayan yüreklerine saplanan hançer gibi
Biraz daha eğilir eğik olan başları
Benim gibi…

Onların da ümit burçları yıkılmıştır
Rutini yapmaktalar dünyada bir makine gibi
Hele bir de yitirmişse çocuğunu
Ne kalmıştır dünyada onu bağlayan
Gözler gökyüzünden hüküm beklemekte
Dualar sadece imanlı bir ölüm içindir
Bulunmaz bir lütuf gibi…

Bu kadarı da olur mu? Denileni yaşadım
Damarlarım dikenli çalı gibi
Her günün doğuşuyla çekiliyor bedenimden
Bu sabahı göremem diyorum, yine uyanıyorum
Sonraki sabahta ölmek için yeniden
Anladım ki hüküm dağında hükmüm kesilmiş
Masivaya aldanmanın bu imiş sonu
Elde tespih hükme şükür itiyadındayım
Nisyan suçlusunun belli ki bu imiş cezası

NİSAN 2012