Nisyan Şiiri - Bişar Ulutaş

Nisanda hasretine nokta koyup beliren,
Nevruzda nefhasını
Naşirleyen çevreye ve içime, ta içime
Nüfuz ettirmekte nail olan SEN!
Narin bir çiçektin, koparılmaktan ürken.
***
Nefesini yanında kullanmaya yeminli
Neferdim, kalbinin kapısında nöbet bekleyen.
Nevalem gülümseyişindi. Ve bakışların,
Namıma nam katan o bakışların
Nakıs kalınca, BEN!
Naçar kaldım, terhis edilince tarafından.
***
Nimbuslar dolanıp durur iken tepemde,
Nekbetin sanıklığına tanık olmuştum ve diğerlerinin
Namahrem elleriyle, ellerimizin kilidini kırmalarına,
Nifak sokmalarına aramıza ve rüyalarımızda
Namlu olup dayanmalarına şakaklarımıza.
***
Neden değiştin ey yâr, bu ne hâl böyle?
Ne oldu alnına emanet ettiğim
Nişan kalsın diye kondurduğum
Naçiz gördükleri buseme?
Natırlar mı yok etti, bahane edip temizlemeyi?
Ne çok isterdim oysa
Nikabını kaldırınca görmeyi.
***
Nemlendi, çatlayıp soğuk geçirdi,
Nadide kalbim, gel gör ki işlediğin
Nakışları sökülmüş, seviden eser yok.
Nahoş görüntüsü ile varlığına küs.
***
Nahiyenizin yeşilliğini sevdim; bilâkis
Ne çok şeyler sevdiğimi, Sen’i! söyleyemedim.
Nağmelerini gizledim, sır vermedim, cüretsizdim.
Nazar vururlar diye, içime gömdüm seni,
Nabzıma kızdım hızlı attığı için,
Nacak tırnaklı parmaklarıyla koparırlar hissiyle
Nevruzda uzaktan izledim seni ve yanılmadığımı...
***
Necip sevgilerim tükendi, şu an bir başına
Nesneden farksızım, zira kokun yok,
Neylesin ömrüm, hayatın senden yoksun Martlarını?
Nevmit kollarımı sarkıttım aşağılara,
Nasıl yaşadığını anlamadan yaşayan,
Nedenler içinde, kaybeden tüm sabrını,
Nevroz oldum şimdi ben, beyni dumanlı.
***
Nemrut şimdi ben, ben şimdi nemrut,
Nobranlık taht kurmuş, nikbinlikten haber yok.
Nisyan olunca yarıda kestim; içimde okunan türküleri,
Nefretlere, pisliklere karıştım, değil saf onlar.
Nakavt oldum pasak emellerime,
Nevresimmiş gibi, uzandıkça battım günahlara.
Nezih halimin katili oldum, kire nazir ellerimle
Neticem sille vurmakmış, tüm hayallerimize.
Niçin tüm bu olanlar, bilmem ki niçin?
Ben şimdi nankör, nankör şimdi ben...

Bişar Ulutaş - 1999 İst.