İtalikti divit.
Eğri cetvelden doğrular çıkarıyordu düşler aynasında hâtıralar.
Noktalar giymiş aklın kıvrımlarından
Gönüle düşüyordu bir bir..
Ey dil,
G'özümden damla damla akanları
Es'inin külüne bas.
Yansın sözcükler.
Yan yana bölünsün,
çoğalsın ezber bozan sızıları.
Titreşimi, çağrışımlar taş'ısın diline.
Gün g'özüne g'öç eylesin,
geceye evrilsin ışık ışık.
Öz’gün kalsın,
G'ölümdeki es'in...
Ç’öz deli.
Fazlalarının yontarı olsun dilin.
G'öz kalsın bir tek geriye.
Düşelim içine,
koyulsun düğümler, düğümlere.
Koyu(o)lsun demler deminde meyimiz kadehine…
taş'sın kadehimizin içi dışına…
Bak,
Bak..
Doğru cetvel insandan,
Her defasında
Eğri çizgi nisyan çıkıyor...
Ne mi dedim şimdi,
Ben de unuttum..
Kayıt Tarihi : 19.8.2022 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!