Nişanlı Koltuğu Şiiri - Hüseyin Atlansoy

bir gelinliği diler kız
eldivenli ellerinde usul açan bir gül

/yıllarca ben
yalnız akan serin bir ırmaktım
uyanır bir su Şafağında kalkarım
örterim üstüme aşkın sıcaklığını/

kadına beyaz yakışır hasrete siyah
billûrdan bir anı
sessizliğe ulayan sigara dumanları
eflatuni bir aşka kapıdır
koltuklar ayrı ayrı

konuşsak bile-
bir sükuneti soluruz
yaklaşır ellerimiz- ürperir
henüz
dokunulamayan bir hayatı