Nisanım Lisanım Mutluluğum

Nisan tutulması yaşamak
Ağacına buket buket açmak
Cennetin balını toplamak
Kovanı kendine yuva yapmak

Güneşi kucaklamış yağmurlar
Üstümü başımı sıvazlıyorlar
Yarama merhem sürülüyorlar
Canıma, kanıma karışıyorlar

Çocukluğum nisanla gelmiş
İhsanla, nizamla hoş gelmiş
Kır menekşelerimi de getirmiş
Bana mutlu bir ağlama gelmiş

Oturup kaldım yanına yamacına
Başladım hıçkırarak ağlamaya
Çığlıklarımdan kurtula kurtula
Annemi de alıp getirmiş bana

Ellerinden bahçemiz koktu zaman
Ben, kiraz ağacımızda bulutlardan
Ben, ceviz ağacımızda hep kuşlardan
Annem, yine sesleniyor in düşeceksin

Can parçam düştü, üşüdü cansızlığından
Canımın cansızlığından düştüm yoktun
Sağı solu yokladım annem sen yoktun
Olsaydın bilirim bana merhem olurdun

Beyaz tülbenti menekşe oyalı annem
Elleri burcu burcu toprak kokan annem
Üstü başı memleketim kokan annem
Nasıl iyi geldin canıma, canım annem

Ah benim çocukluğum, nisanım, lisanım
Siyah önlüklü, örgü yakalım, mutluluğum
Nisanımı sevdin, diyorsun hayat ağacım
Dalına kuş olmak istiyorsun, ol bakalım.