Nişanesi yarin gül pembe yanak

Nişanesi yarin gül pembe yanak
Yakuta imrenmiş kırmızı dudak
Saçları rüzgarla yüzüme eser
Sapsarı dalgalı binlerce başak

Mizar yıldızıdır her iki gözü
Sabah apaydınlık günün ilk yüzü
Karanlık semada kayboluyorum
Yüzünde açılır kalbimin gözü

Esrarına anlam yüklüyor zihnim
Varlığın cok üstün taşımaz kalbim
Görünce mutluluk doluyor gönlüm
Sen bayram sabahı, düğün, merasim

Seninle anlamlı anlamsız hayat
Bütün dengem sensin canıma azad
Yokluğunda sokak ve bütün bu şehir
Bir hapis bir duvar bozuk bir saat

Ayaz mevsiminde ateş gözlerin
Kurak toprağıma seni dökerim
Her olay badire ve her kaybımda
Teselli eder diyerek seni düşlerim

Avucuma aşkı döküp kaynattım
Pişsin diye ıslak gözle ıslattım
Yanıyor ateşim ocaklar gibi
Pişmez diye baktım kendimi yaktım

Bir insanım sevdam nefsime değme
Ateşle mamülsün güneşten hüzme
Sana olan aşkım canıma minnet
Yanarım, bilirim yaksanda gitme