Nisandı gözlerim Şiiri - Mahmut Karahan

Avucumla su içtim
Suya dokununca dudaklarım
Umulmadık günlerde
Boğazım kurudu eylülde
Yüreğimde ayak izlerin çıplak
Üzerine döküldü bir yığın yaprak
Nisandı gözlerim
Her mevsim doğdu yeniden
Yağıyordu üzerime toprak
Seni özlemekle geçti günlerim
Gözlerim ziyan
Avucumla sıvazladım yüzümü
Kirpiklerimi ovaladım bahanelerle
Gönlümün güler yüzü
Gözeme öykündüm ben
Hayırlısı
İçimi incitse de ayrılık sancısı
bir celcede boşanmıyor
Sabahın sevgi diye bağıran yüzü
Gökyüzüne aşığım ben
Ellerini avuçluyorum
Gözlerin ayrılık
Delilik mekansız
öyle uzaksın ki
Kaçamazsın
Avucumla içtim eylülü
Oysa
Şiirdik
kasım kokar
Ağlardık habersiz