Nisanca Sevmek Şiiri - Engin Özdemir

zikrederken diller sevdayı insanca
bereketini yağdırıyor sevgili,gör nasılda
yemyeşil rahmetli canlı bir nisanca
kururmu hiç aşk böyle bir fasılda
farketmez dert gam tasa hicranda..

çöllere kum serperken güneşten kürek
ateşe ateş toza toz katmış kavurmuştur
müsade edermi buna sevdalı bir yürek
baharlarını dört yana mutlak savurmuştur
gökkuşağı oluşturulur tebessüm ederek..

dillerdeki sevgi tohumlarını biz nezaman
eker isek gerçekten insan denen toprağa
birbir patlayıp yarınca toprağı o zaman
dala sevda,çiçeğe aşk,sevgi diyince yaprağa
zaman dostluk olacak kardeşlik olacak zaman..

ey insanoğlu korkma yılma köprüler kur
gönülden gönüle sevgi halatlarıyla sen
aşk ehli yad olmaz insandan kitaplar okur
herkez bilir elbet seni sen kendini bilirsen
aşk her zaman heybetli sevgi hep vakur..