Nisanaltı Şiiri - Cihan Yapacak

Sol elle sigara içmeyi,
Şiir yazarken öğrendim.
İzmariti ıslattığımı,
Senin dudaklarından öğrendim.
Aramızdaki boy farkını,
Kirpiklerinle ölçtüm.
Birden nefes almayı,
Soluğundan aldım.
Ve sessizlik.
Boğar içimizi.
Hani o ilk korku gibi..
Şimdi bahar yerleşiyor
Tek tek özenle diziyor..
Badem ağaçlarını.
Çiçekler açarken, okumalısın Karamazovları..
Üfle boynuma, düşünmenin güzelliğini.
Sonra
çok sonra..
Bir toprakla buluştur.
Kendimizden geçelim
Yıl yıl
Evre evre..
Ayakta "du-ra-ma-ya-lım"
Yeniden yeşerelim.
Sonra
Yine çok sonra,
Aşk temizlesin,
Dudağıma yapışan
"Nar ekşisini"
Aşk temizlesin
Aşk!
Atsın tüm "prensiplerimizi"
İlkel olalım.
Gerekirse;
"Du-man-laş-a-lım"
Yeter ki
Yeter ki sevgilim;
-mest olalım.
Ben Adem'in elma vermesini beklemeyeceğim.
O elmayı,
Ellerimi kanatan "elmayı"
Ben sana vereceğim.
Belki -günahlarımla
Belki tüm aşklarımla'..
Gelişine, kırmızı halılar isteme.
Hüzünle sevişir yoksa,
Uçuşan tüm kuşlar.
Kuruyan saksımı çıkardım.
Karşına getirdim.
"Sulamalısın"
Sıla onu.
Gerekirse göz-yaşı dök!
Çatlamasın yüreği.
Durmadan konuş.
Konuş onunla!
Sesini bağrına basacak.
Hala parlayan dallar-la
Aşkına sığınıyor.
Kaçırma gözlerini sevgilim;
Baktığın yönler,
Sahra'ya dönüşüyor yüreğimde.
İç çekiyorum.
Koca bir iç.
Yalnız bir hiç!
Bir şeyler bağlıyor beni.
Tutuyor beni, şu kaburgasız odada.
Kitli tüm kapılar ardından
Sana el sallıyorum.
Ne ilk ne son.
Yalnızca -" şim-di-lik" (!)
Beklentilerim,
Sende doğru orantılı olmasın.
Yaz bir kenara..
Fısıldayışlarını, arılar duysun.
Uzun sürmesin sessizliğin..
Boğar içimizi.
İçimiz yıkık bir masada,
Viski bardağı kadar,
"dik ve parlak" değil.
Evet!
Saatlerce sessizliğine aldanıp,
Gözlerinle bir dünya,
Evet sevgilim.
Yeni bir dünya kurabiliriz.
Grileşen kalemimizle,
Çizer canlandırırız.
Sonra
Yine sonra..
Kulağında bir plak döner.
Duyulmaz sesler.
Hızlı adımlarla
Kaldırımlar can çekişirken,
geçersin görünmeyen
hislerimden.
Arkana bakmadan.
Tek ve siyah.
Bunun üzerine sevgilim;
Tek tek astım..
Hislerimi
Yorgunluğumu
Tükenmişliğimi
Ve seni.
Astım.
Astım!
Güneş görmeyen
Oksijensiz
Kaburgasız, odama.
.

-C.Y.