Nişan Yüzüğü Şiiri - Aziz Dengiz

Bugün bir damatla gelin gördüm caddenin birinde
Gözlerime hüzün buğulari indi birden bire
Dalamadım bu kez hayallerin en güzeline
Çünkü bulanmıştık birkez ayrılıkların en sebepsizine

Bugün bir nişan yüzüğü gördüm vitrinlerin birinde
Yakıştıramadım bukez pamuk ellerine
Caddedeki herkes düşman göründü gözlerime
Ayrılalım diye sanki herkes söz birliği etmişti yine
Ve dayanamamıştık nihayetinde bu en acımasız söz birliğine
Yolumuzun en çok kesiştiği yerde ayrı düşmüştük yine

Bugün uzaktan sana benzeyen bir kadın gördüm
Tutuldu ayaklarım bir an için nefessiz kaldım
Yüzünü dönünce o kadın
Hüzün girdapları belirdi suratımda ölüme yakın
Yine kırılmıştı elim kolum kanatlarım

Ey aşk zehrini kalbime akıtan kadın
Mademki kanat kırmaktı muradın
Bu aşk oyununa neden kalkıştın
Uzak dur deseydin yeter kendiliğinden kopardı kanadım
Şimdilerde hùzünlü bir sözcük dolanır dilimin ucunda kalbime yakın
Eyvallah cancağızım Eyvallah cancağızım Eyvallah cancağızım...