Aşk yoruldu, gidiyorum.
Gidiyorum da...
Önümde uzayıp giden bu yol..
Bu zifir sarhoşluğu gökyüzünün..
Ya bu sessizlik...
Farklı mı ki ardımda bıraktıklarımdan?
Yoruldum.
Yorgunum izini sürmekten.
Bir söğüt gölgesi bulsam
Ya da bir dere kenarı
Uzanıp öleceğim...
Yoruldum.
Yorgunum yalnızlığa sürülmekten.
...
Güneş bulutların ardına sığınıyor...
...
Yağmur mu bu çiseleyen?
Nisan? ...
Nisan bitmedi mi yoksa!
Tam vaktidir o zaman...
Yaylalara ölüm yürümeden,
Dağların yüzü hala yeşilken,
Duyabiliyorken kokusunu fesleğenlerin
Pusuya yatmalıyım gölgesine bir şiirin,
Yağmurlu bir mayıs akşamı
Nisan yalanlarına kanmak için.
(28 Mayıs 2000, Ankara)
Ferhat TopkayaKayıt Tarihi : 29.3.2001 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkı arayan ama bir türlü bulamayanların hikayesi...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!