Nisan Yağmuru Nil'e Düştüğünde..

Pınarların dilinden her bahar çiçeklere seslenirdi.
Kelebeklerin kanatlarıyla süslerdı hayallerını bır kız..
Güzelliklerle,özlemle umutla beslerdi yüreğini..
Bütün acıları, umutsuzlukları,dağ yelleriyle savururdu uzak cığırlara..

Yaşamın umut çiçeğiydı dağlarda yetiştirdiğ i,
Sabahın aydınlığı, karın lekesiz aklığıydı..
Gölgesıne bile razıydı bu umut ışığının.
Bir Pınarbaşında rüzgar, dilindeki bütün türküeri söylerken dallara,
ve biz beraber dınlerken yüreğımizin kulağıyla,
Tanımıştık bu ıçtenliği..
En ufak bir ayrılıkta.iki damla yaş olup süzülürdü hayatın uçurumlarına
mutluluk!
Gecelerce oturup-sabahlar,sevda masalları anlatırdık çağlayanlara..
Ağladığımızda yıldızlarda ağlardı
Gecenın gözlerinde yıldızlar.

Kollarımda ırmaklarla dolaşırken, o uzak mesafelerde,
Hayat gerçeği aramıza ölüm korkusu gıbı girerdı
Yokluktu bu,kocaman bir boşluktu..
Menekşe gözlerindeki bir damla yaş,
Alıp götürürdü herşeyimi. damlaların arasından bakarken sen...

Bir Nisan yağmuru gibi ıslandı hayallerim,
Sel sel oldum taşlara vurdum,
Yel yel oldum,seherlere ağladım.
Şimdi bir dağ yangını gibi,
Her ellediğimde yüreğimi anlamasam da,
Bir çiçek döker yapraklarını.
Ağlar papatyalar, kuşlar, yıldızlar...
Bir kucak sevinç yaşamıştık beraber,
Dünyalar dolusu mutluluk,
Bir çağlayan gibi özlemin akıyor yüreğıme
ve bir dağ yangını gibi, her günün acısı birikiyor yüreğimin göllerine...
Farkında değilim şimdi! Geçen günlerin, değişen mevsimlerin..
Düşlerimin arasından yağan karlar altında kaldı kalbim.
Şimdi dağların ardında her bahar yıldızlara sevdalı bir çiçek açar:
ADI Pınar, RENGİ Nar kırmızısında bahar, KOKUSU Niluferlerin saflıgında NİL'İ
kaplar..
Gücünü sevdığinden alan bir Çınar misali..

Bir deli yürek geçer rüyalarına, uzak kentlerin yakınlığında,
Bakışı yakar, yakışı susar, gülüşü ömür katar benliğime..
Duruşu ıle sarar en kederli zamanları yanımdaymış gibi..
Nasıl anlatırım,nasıl...? ? ?
Yüreğim kanayan bir duygu pınarı kurumayan ve her bahar daha da çağlayarak
akan sevda denizlerine...

Sen uyu ' O uzak yıldızların altında,
Erişilmez uçurum diplerinde kaldı ozlemlerim.
Tomurcukları yetim güllerin, serçeler dilsiz,
Her durak boynu bükük bir çocuk üşüyor bakışlarımda..
ve ben bu yağmur dolusu yalnızlığımla,
Bütün bulutlardan sana koşuyorum..
Ben hayalleri uzak dağ yollarında kalan küçük kız;
Şimdi şehrimde ve gittiğim her caddede
İçimde kanayan özlemler gezdiririm..
Rüzgarlar estiririm saclarımda...
Kimse bilmez niye öyle suskun,hüzünlü bakarım uzaklara...
Boş bakışlar anlamıyor beni bu uzak yerlerde,
Her akşam vakti el-ayak sesleri çekılirken caddelerden,vurup yüreğimi narlı
sevdalara, yıldızlara ağladığımı kimse bilmiyor..
Kimse bilmiyor, her gece dudağımda bır şıırın kanadığını..!
Her mısrada sen varsın ve çıglık çıglık yüreğım duyuyor musun?

Biliyorum gelmiyorsun.
Ama ben hala senı beklıyor olacağım.
Artık sesinde gelmiyor,kokunda..
Kelebekleri goc etti omrumun..
Sonbahar oldum yaprak yaprak,
Düşen her yaprakta ıçımden birşeyler koptu.
İsmini haykırdım geceye, sevgini anlattım yıldızlar ülkesine, Göremesem de...
Kimsiz-kimsesiz, Sen'siz sevginsiz kaldım.
Oysa ben senı seçmıştım..
Sevgini nakış nakış yüreğıme ışlemek ıçın,
Fırtınalar,Boran'lar icinde de olsa,
Birgün mutlaka sana gelmek için...
Gözlerin siirler içirir seven yüreğime,
Özlemin düşer yüzüme, düştükçe buğulanır,
Gönül pencerem buğulanır, buğulanır gözlerim
Can Pınarım Buğulanır duygu bahçem ve yüreğim...

Bilirim sen benden uzakta bir yerlerde....
Elimi uzatsam dokunamam, çagırsam duyuramam sesimi,
Yoruldum yıllarca ahh cekip ağlamaktan,
Yürek vurgunu yaşamaktan yoruldum..
Hayalını beklemekten, yollarına düş işlemekten...

Menekşe dokusunda, erguvan kokusunda,karanfilin renginde ay ışığı yüklü gece.
Esmer alnında duygu gelincikleri ile var olan,
Gözlerinde dağların nazlı ilk yaz gülücükleri,
Dilinde,sevdanın içli sözcükleri..
Saçlarında bahar yelleri eserdi,Hercai..
Bu yurek hic pes etmedi,vazgeçmedi sevmekten..
Yaşamak bir şarkıya benzerdi dudaklarında an be an,
Dünyanın bütün dillerini '' EMINCE '' konuşan..
Hala ozlem kokuyor kımsenın uğramadığı bu yerde..
Güz gülleri gülümsüyor derin uykuya dalmış gözlerinde sevdiğimin....

Nisan yağmuru kadar kısa surmez,oyle değil bilirim! ! !
Ne yazgılara sığar bu sevda, ne mısralara,
Ne de kopkoyu sıyahlardaki uzak yıldızlara...

Su Perisinden...