Söndü gözlerinin feri, tutuldu nutkun;
Görünmez oldu güneşi artık bu ufkun!
Bir uzak diyâra yolcusun bu Nisan'da,
Ümitlerden bir eser yok, yağan yağmurda.
Büküldü o mağrur başın senin de yana;
Açıldı gönülde onulmaz derin yara!
Bu çekilenler, ne derttir ne de bir keder,
Anlatamaz içimdekini kelimeler...
Yandı yüreğim, ağladım durdum o yerde,
'Bir gözyaşı sızsın diye kalbimdeki derde'
Unutulamazsın, unutulmayacaksın;
Sonsuza dek kalbimizde yaşayacaksın!
17.04.1993 14:30
- 8. Cumhurbaşkanımız Turgut Özal Anısına -
Kayıt Tarihi : 15.10.2005 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!