Nisan yağmurunda savrulan,
Yağmur damlaları gibi,
Her bir tarafa dağılan aciz bedenim.
Gel ki,
Son kez de olsa seninle hayat bulsun...
…
Sonbahar soğuğunda esen rüzgâr da
Yaprağını kaybetmiş dal gibi,
Hasret ve özlemle bekliyorum seni…
Gel ki içimdeki bu hasret acısı seninle son bulsun.
…
Sensizim,
Yangına atılmış bir çıra gibi,
Alev içinde yanıp kavrulmakta körpe yüreğim.
Gel ki gülmeyen bu yüzüm,
Seninle bir ömür gülsün.
Kayıt Tarihi : 26.1.2010 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!