Berrak, mas mavi bir gökyüzü,
Pırıl pırıl güneş,
Yemyeşil bir vadi,
Rengarenk çiçekler.
Papatyalar gelincikler,
Vızıldayan arılar, nazlı kelebekler.
Meleşen körpe kuzular,
Kuşların cıvıltısı.
Derelerden gelen suların şırıltısı.
Sakin bir hava,
Ne rüzgar var ne bulut.
Çisil çisil yağmaya başlar,
Baharın müjdecisi,
Nisan yağmurları.
Sonra birden açar hava.
Az önce hiç yağmamış gibi.
İşte benim halet-i ruhiyyem,
Sanki nisan yağmuru.
Ne kadar çok benziyoruz birbirimize,
Nisan yağmuruyla ikimiz!
Sinirlerim bozulur birden,
İnfilak ederim, gözüm görmez hiçbir şeyi.
Lakin fazla sürmez öfkem,
Bir anda geçer, sakinleşirim.
Bu da benim gerçeğim.
Ne yapabilirim ki?
Kayıt Tarihi : 7.4.2009 16:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öfkeyle kalkan zararla oturur derler. Keskin sirke de küpüne zarar verirmiş. Onun için, yapabilirsek sakin olmaya çalışmalıyız.
![Adem Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/07/nisan-yagmuru-75.jpg)
Onun için, yapabilirsek sakin olmaya çalışmalıyız.
Katılıyorum. Sakin, yatıştırır fırtınalar. TBR +Tm Pn
TÜM YORUMLAR (23)