Nisan Yağmuru Şiiri - Celal Yıldız

Başlamıştı Nisan Yağmuru
ve yine yalnızdı Can.
Can ayrıldığında canandan
yine Nisan yağmurluydu.

Ağır ağır, ılık ılık yağan
o Nisan Yağmuru dökmüştü
Can'ın dökülmesini istemediği
gülün bütün yapraklarını
Saklamaya çalışmadı gözyaşlarını
Çünkü saklamasını gerektirecek kimse yoktu
Yavaşça çöktü olduğu yere
Bakakalmıştı
arkasına bile bakmadan giden yarin ardından
ve anlamıştı
Yazarların,şairlerin,vesairelerin yalancı olduğunu
Çünkü daha önce okuduğu hiçbir şiirde ya da yazıda
Nisan'da ayrılık yoktu,
Belkide bu yüzden bu mevsimde ayrılık
aklından bile geçmiyordu.

Başlamıştı Nisan Yağmuru
ve Can yine yalnızdı.
Can ayrıldığında canandan ay yine Nisan'dı.
ve anlamıştı o gün
Şairlerin ve yazarların yalancı olduğunu
Hiçbir aşkı onların yazdığı gibi yaşamamıştı
ve hiçbir aşkı onların dediği gibi son bulmamıştı.

Nisan Yağmuru başlamıştı
ve Can
Yalnızdı...