nisan yağmurları yağdı üzerime
sıcak ama ıslak işte
kimse görmedi onun gecelere eşlik eden hüznünü
onun omzunda ağlamak istedi
ama o hep uzaktı yoktu
belkide gözyaşlarını göstermek istemedi
sakladı
tek tesellisiydi şiirleri
hatırlatırdı bir onu bir de yalnızlığı
yastığına o diye sarılırdı
geceleri her şeyde
onun kokusunu aradı
bulamadı
yine gözleri nemlendi
yanaklarından dudaklarına aktı
tutamadı da anlatamadıda
bu sefer de kalbine gömdü
Kayıt Tarihi : 17.1.2008 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne yazık ki, toplumumuz insan sevgisini baskı altında tutmaya çalışır.. düşüncesizce onu sanki ayıpmış gibi gösterir.. İnanançları olan bir topluma sevgi Tanrının en yüce bağışı olarak verildiğini anlayabilme yeteneğini gösteremezler. Kutluyorum, insan gibi sevmesini bilenleri..(..tam puan )
Daha çok başarılı olmanız dileğiyle...
saygılar yüreğinize...
TÜM YORUMLAR (3)