Nisan yağmuruydu düşen toprağa,
Kuru toprağın son mesaisiydi.
Yağmura hasret onca kuraklığa,
Bulutların son bir gösterisiydi...
Kara bulutlarla boyanan mavi,
Son kez esmerleşen tüm gökyüzüydü.
Gökte masmavinin karanlık hali,
Süresiz boğulan tüm yeryüzüydü...
Kayıt Tarihi : 25.3.2007 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!