kazısan gönlümün en sert dağlarını
bir zamanlar açtığın yaraların kanlarını görürsün
akar durur oluk oluk
ne zaman bir nisan yağmuruna tutulsam
küflenmiş şehrin sokaklarında adım adım
köşebaşlarından kaçıyorum öpüştüğümüz
utanıyorum o zaman gençliğimden,çocukluğumdan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
