Nisan Yağmurları (11)

“Bazen bir damla gözyaşı, volkanları söndürür,
Bazen bir nefes hasret, Mecnun’ a döndürür...”

Can evimde çırpınır kanadı kırık bir kuş,
Bülbülün mekânında ötmesin diye baykuş,
Çıkılmıyor be dostum, bu yaşta bunca yokuş;
Bırakıp gitme sen de, geçti ömrüm boşuna,
Nisan yağmuru değer gözlerimin yaşına…

Ben hep yalnız yürüdüm, eğmedim hiç başımı
Bulamadım yine de kader arkadaşımı,
Gel beraber aşalım senle yolun başını;
Sevgide sabır olmaz, yüreğine sar beni,
Hayat beni yormadı, sevdan ile yor beni…

Vatan için harcadık çeyrek asır nöbette,
Yine nöbet tutarım gönlüne asker et de,
Tek sevdiğim ol gülüm hem ezel, hem ebette;
Yıldız alacaları ışık saçsın yüzüne,
Varsın kıyamet kopsun, yaslanayım dizine…

Çatlamış toprak nasıl hasret duyarsa suya,
Ben her gece resminle dalıyorum uykuya,
Kavuşur muyuz acep bilinmez, hayat bu ya;
Bebeklerin gözyaşı kadar saf sana aşkım,
İste kölen olurum, itiraf sana aşkım…

Bakalım hangi sürpriz var feleğin sırada,
Geceler asır kadar uzun sevdam burada,
Rüyama bile girsen, huzur verir Murada;
Hasretin ne ateşler söndürür, yakar gülüm,
Artık bütün yollarım hep sana çıkar gülüm…

Murat Nail Güney
11 Nisan 2010 İstanbul. Saat: 04.20