ÜÇÜNCÜ BÖLÜM.
Leylâ hanım, on beş yıl özlemini çektiği bebeğe bir günde kavuşmanın sevinciyle İstanbul'a dönerken arabada eşine seslendi:
-Şimdi bu kıza, kendisi gibi güzel bir isim bulmak lâzım dedi.
Semih bey gözünü yoldan ayırmadan:
-Güzelliği daha şimdiden belli olmaz hanım dedi. Onun güzelliği birkaç hafta sonra belli olur.
Leylâ hanım:
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...



