Nişan Taşı ! Şiiri - Abbas Durak

Hal bilmezlik,
Yol bilmezlik,
Belki de
Çaresizlik.

Umut ettim,
Çocukça.
Her şey,
Güzelleşir,
Düzelir
Diye.

Umutlarım,
Ümitlerim;
Değirmen taşı misali,
Ben sağa çevirdikçe
O sola çevrildi.

Düştüm bir gaflete…

Dil bilmez dilim,
Dilbaz oldu.
Küfür bilmez idi
Küfürbaz oldu.

Evvelce anılırdım;
Mahzun,
Mazlum,..
Biridir,
Diye.

Şimdiler de
Sorsan
Aynı
Ahaliye;

O!
Münkir,
Münafık,
Küfürbaz,
Nerde?
Diye...

Olmuşum
İşaret!

Kaşa,
Göze,
Ele,
Dile,...

Nişan taşıdır!
Diye.''