NİSAN SONU
Bugün 500 şiir okudum yetmedi
Durdum durdum, seni aradım
Eski ezgiler seni anlattı ben dinledim.
Bir şair demişti ya hani, bendeymişsin meğer seni elde aradım diye henüz bir tanımı yoktu sözlükte, umutsa belki yarın
Çığlıklar gökyüzüne ulaştı birden sonra çoktan unuttuk sandım gördüm seni ateş küllendi.
Yapraklar kurumuştu olmazdıda zaten, mutluluk kim biz kim bilirdim fakat soguk yokluğunu buz gibi çelikten ağır evrenden hafif.
Sen yinede affet gönül yorgun bulutlar yine mavi bir nisan sonu.
Kayıt Tarihi : 28.4.2019 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
