Nişan Kurabiyeleri Şiiri - İnci Germenliler

ANILAR...ANILAR...
YALOVADA YAŞANMIŞTIR

NİŞAN KURABİYELERİ (ARMUT KURABİYELER)

Mudanya'nın yerli halkının kendine özgü adetleri ve gelenekleri vardır. Bunların başında gelenler bayramlarda yapılan PASKALYA Çörekleri ve Nişan merasimi için yapılan NİŞAN Kurabiyesidir.
Babaannem ve anneannem eski rum komşularından öğrendikleri Paskalya çöreği ve Nişan kurabiyelerini çok güzel yaparlardı. Annem de büyüklerinden öğrendiği bu güzel adetleri yaşamı boyunca harfi harfine yerine getirmeye çalışmıştı.
Paskalya Çöreği bayram ve nişan gibi özel günlerde yapılırdı. Yapılması zor ve zaman isteyen unlu mamullerdi.
Eskiden nişan olan genç kızın ailesi, damada nişan hediyelerini götürürken mutlaka nişan çörekleri ve nişan kurabiyeleri de pişirilir ve tepsilere dizilerek şeffaf renkli jelatin kağıtlarla süslenerek götürülürdü. Damadın annesi nişan tebriğine gelen her konuğuna bir dilim çörek ve bir kurabiye ikram ederdi.
Annem böyle adetlere çok önem verdiğinden ablamın ve benim nişanımda özenerek Paskalya çöreklerini kendisi yapmıştı. Nişan kurabiyelerini de Bursa'nın meşhur ULUS pastanesine yaptırmıştık. ULUS pastanesi bu kurabiyeleri uzun yıllardır yapmakta ve her zaman vitrininde teşhir etmektedir. Aynı zamanda bu adeti adeta yaşatmaktadır.
Bir bayram arifesiydi,(1977 yılıydı) anneannem bize kalmaya gelmişti. Annem bir gün önceden paskalya çöreklerini yapmış bütün ev mis gibi çörek kokmuştu. Babama bir arkadaşı iki kilo tereyağı getirmiş, annem nerede kullanacağını şaşırmıştı. Eski buzdolaplarında et, yağ gibi gıda maddeleri fazla durmazdı. Anneannem yağın bir kısmıyla nişan kurabiyesi yapalım deyince annem çok sevindi. Un, nişasta, pudra şekeri, karanfil ve diğer malzemeleri aldırdık ve annemle anneannem kurabiye hamurunu karmaya başladılar. Önce oda sıcaklığındaki tereyağıyla pudra şekerini çırptılar. Hepsini ölçüsüz, göz kararıyla ilave ediyorlardı. Anneannem:
"Biraz daha un koy kızım, biraz daha şeker koy kızım " diye diye kocaman bir hamur yaptılar.
O yıllarda babam Yalova'dan ev almış ve dört senedir orada yaşıyorlardı. Eşimi üç yıl önce hiç beklenmedik bir şekilde yitirmiş ve ben de minik kızımla birlikte baba evinde kalıyordum. Üst katlarındaki daireye eşyalarımı yerleştirmiştik ama yalnız oturmama izin vermiyorlardı.
Hamura armut şekli verip tepsilere dizdiler, ben de armutların tepesine birer tane karanfil bastırıyordum. Annem:
"Kızım biz şekil verirken sen de pişirmeye başla" deyince ben davul fırını yakıp ilk tepsiyi içine attım.
Aslında mutfakta tüplü büyük fırın vardı ama kurabiyeleri kurutur diye elektrikli fırında pişirmek istediler. Annem mutfaktan seslendi:
"Kızım başında dur, kurabiyeler beyazken çıkacak, hemen pudra şekerine bulanacak" deyince fırının üst camından bakınca armutların boyunlarını büktüğünü gördüm ve bir kaç dakika sonra çıkardım, pudra şekerine yatırdım.
Annem gelip baktı, gülmeye başladı. Kurabiyeler öksüz çocuklar gibi boyunlarını bükmüştü. Götürüp anneanneme gösterince ikisi birden gülmeye başladılar, sinirleri iyice boşalmıştı. Bir yandan kurabiye yapmaya devam ediyor, bir yandan bir şeylere benzetip durmadan gülüyorlardı. Anneannem: "Dağlar taşlar kurabiye oldu, ne yaparız ?" deyince onların gülmeleri bana da sirayet etti ve gözlerimden yaşlar boşalana kadar güldüm.
Eşim öldüğünden beri hiç bir şeye gülmez olmuştum. Gülerken bir yandan da kendimi tutamayıp ağlıyordum. İkinci tepsiyi kızgın fırına atım, baktım boyun bükmediler, şekilleri hiç bozulmadan piştiler. O gün tam beş tepsi nişan kurabiyesi pişirdim. Çok güzel ve nefis olmuşlardı. Isırdığınız zaman ağzınızda eriyorlardı. Boynunu bükenleri kendimiz yedik. Bayram ziyaretine gelen yakınlarımıza ve komşulara da birer kutu kurabiye dağıttık. Bu olay bende unutulmaz ve güzel bir anı bıraktı.
Bu adetler ve gelenek, görenekler gençlerimize çocuklarımıza bırakacağımız hazine kadar önemli değerlerdir. Bunları yaşatabilen, önemseyen eski hamarat Mudanyalı Hanımefendilere selam olsun. Ebediyete intikal edenlere rahmet, kalan sağlara esenlik ve selamet dilerim.BURSA, ULUS PASTANESİ' ni de uzun yıllardır NİŞAN KURABİYESİ yaparak bu adetleri yaşattığı için tüm kalbimle kutlar VE ALKIŞLARIM.