Nisan insana Şiiri - Hüseyin Demircan

dolaş kabarıp şişerek
doğuyor çünkü gün sana
toprağa yağmur düşerek
can verir nisan insana

toplasan her köşe bucak
çiçek ile dolar kucak
yine güneşli bol sıcak
an verir nisan insana

dört eş adam başı beher
kazağını giyme moher
böyle vişne rengi seher
tan verir nisan insana

yok ihtiyaç tımarına
girme röntgen emarına
pompalayıp damarına
kan verir nisan insana

iş güç artıp vakti sekmek
daha az o kahrı çekmek
ucuz yollu peynir ekmek
nân verir nisan insana

gelse sütü gelse mamam
kaygısı yok bu iş tamam
bakarsın ki belki hamam
han verir nisan insana

gezdiğinde dağ bayırlı
yer görürsün sen çayırlı
her olayda bir hayırlı
yan verir nisan insana

dert kederden olup ırak
cebin para bol mangır ak
zil sesleri ve çıngırak
çan verir nisan insana

geçerek salgın dönemi
virüs terk eder binamı
ününü şöhreti namı
şan verir nisan insana

yanaşmasın bazı hıyar
ikaz et uzaktan uyar
kim yanaşır şüphe duyar
zan verir nisan insana..