Nisan Hasreti Şiiri - Kadir Ay

Bir nisan günü düşünüyorum seni.
Uğultusu kulaklarımda rüzgarın.
Hiç koklayamadığım beyaz güllerin,
Rüzgarda kokusunu aramaktayım.
Sende gezinmek ve nefes almaktayım.

Her sokağa girip çıkıyor gözlerim.
Korkmuyorum tekrar tekrar yıkılmaktan.
Kaybettiğim anda buluyorum seni,
Sen geçerken ıssız ücra bir sokaktan.

Gönlümde dolaşan incecik hayalin,
Korkar gibi amansız bir sağanaktan,
Başı önde o narin adımlarıyla,
Kaçıyor şimdi bu karanlık sokaktan.

Son adımla çöküyor deli bir hüzün,
Kavuşuyorum şimdi eski bir dosta,
Gözlerimde dostumu yıkan bir hüzün,
Aklımsa hala o kaybolan solukta.