Nisan Güncesi Sensizliğin

nisan/200.. Pazartesi

bir sel,bir yel
ucunda bir sancı sırılsıklam
çakırkeyif bir doluca kırmızı
örülmüş duvarlarda yükseklik korkusu
hüzün demi,
gölgemde revan öyle
kimin üşümesiyim,
kimin yağmuruyum böyle

seni hiç düşünmedim bugün

nisan/200.. Salı

sessiz
sessiz
sessizlik
nihavente buz akşamüstü
içip eğleniyor,
su katılmamış yalnızlığımla güz çiçekleri
gitmeler kahkaha
gitmeler gökyüzü,çimen
gitmeler çapraz bilmece

seni gene düşünmedi gece

nisan/200.. Çarşamba

pencereden dışarı göç özlemi
kelebek kanadı yaşanamayanlar
geveze gözlerde,
biribirine yabancı görüntüler
buzlu cam arkası hüzün
başağrısı akşamdan kalan şişe yarımında
leylak kokusu gül dudağında

aklıma bile gelmiyorsun,içim acıdığında

nisan/200.. Perşembe

bildik şarkıları söylüyor
birilerine benzeyen insanlar
ikincil bakışa saklanıyor,
perşembenin mahremi
tutku öteliyor öfkenin bir parçasını
rasgele çeviriyor işaret parmağı,
okunmuş bir kitabın sayfasını

seni hiç düşünmüyorum

nisan/200.. Cuma

yarına gözucuyla bakarken bir ben
adını söyleyip kaçıyor akşamüstü
şaşkın yan cebime koyduğum istememler
kimliksiz siyahların perçemi,
acıyor saçlarda
susuyor bir boşunanın gölgesi

hiç düşünmüyorum seni

nisan/200.. Cumartesi

üstüste üç kez istemiyorum kimseyi
üç kere utanıyor,
düş tarlamın hasadı ne farkederlerden
gülümsüyor,
bütünüme karşı çıkan parçam
akşam akşam

seni hiç düşünmüyorum

nisan/200.. Pazar

suçlu hissediyor kendini,
belli mi olurlarım
sarılıyor dünüme,
bir dirhem keşke
ve bir yalnızlığın öbür türlüsü,
alkış tutuyor,
umudu kesemeyen düş hançerlerine

seni hiç düşünmüyorum,
beni düşündüğünü bile bile

(sonralar hep aynı)