Nisan'da Erguvan Zamanı

Tohumlar filizlenirken, usandıran kış günleri olmamalı
Gönül dağına yel esmemeli, ayaz vurmamalı
Dağlara, ovalara, yaylalara
Kar yağmamalı
Ki
Börtü-böcekler
Güller-çiçekler
Çocuklar
Yurtsuzlar üşümesin
Diye
Her seher vakti mavi gök
Engin yüreğiyle
Dünya’yı sarmalı
Hüzün mısralarda
Acı uzaklarda kalmalı ki
Yüreklerdeki sevgi tomurcuklanıp çiçeklenirken
Ne yaşama, nede dünyaya, nede sevdalara kötülük akmamalı

Kardan, kıştan, soğuktan sonra özlenen bahar geldiğinde
Üşüyen yürekler ısınmalı, gülmeyen yüzler gülmeli
Kuşlar cıvıltılarıyla
Bahara “hoş geldin” derken
Sümbüller, süsenler, leylaklar
Kan pıhtısına, acıya, derde bürünmemeli
Seherle gelen güneş salkım-saçak doğayı sarıp-sarmalarken

Bahar geldiğinde Nisan’da erguvanlar çiçekler açarken
Her sevda özlemle nakış-nakış işlenip
Dilden dile dolaşıp
Harlanmalı
Hiçbir an küllenmeden
Közüyle kalmalı, öylece
Dünya
Baştanbaşa
Yaşama bürünürken
Dost eller sarmaş-dolaş olurken
Umutlar başka baharlara kalmamalı, gelen baharla büyümeli

Kış sonrası, gelen göçmen kuşları kendilerine yuva kurarken
Her canlı, soluksuz kucaklamalı güzel bahar’ı
Güneş ışınları
Kara toprağa değdiği
An
Hasretle beklenen bahar
Öpülmeli
Taptaze umutlar filizlendikçe
Kış sonrası
Elbet, yüzler gülmeli
Kelebekler çiçeklere uçarken
Çocuklar kırlara, tepelere koşarken
Tanrılar alınmasınlar, tanrılar küsmesinler
Her baharda yaşam sevdası! Kaderi tırıs geçer her an, her zaman

Mehmet Çobanoğlu
01.02.2019
İstanbul