Bir Nisan şakasımıydı gidişin
Sabaha gece hüznü yükleyişin
Böyle vedaları hep yaşıyorum
Devredip suçunu ihtiyarlığa
Gelmezsen giderim sanmadın
Seni sevdiğime hiç inanmadın
Kendim yasakladım seni kendime
Ulaşmam imkansız bahtiyarlığa
Arkandan ancak bakabilirdim
Sevseydin dünyayı yakabilirdim
İçine düştüğüm kör kuyulardan
Çıkarsam seninle çıkabilirdim
Beni tutan bir şey kalmadı burda
Yaşanacak kaç gün kaldı ki şurda
Kalırsam seni üzme ihtimalim var
Gidersem sevgini yayarım yurda.
Kayıt Tarihi : 16.10.2005 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öfke yok, suçlama yok, sorumlu tutma yok. (varsa da kendine saklamış)
Aslında vedanın bu halidir, başka her şeyden çok sevginin yüceliğini ve sevenin adamlığını anlatan.
Tüm yapacağı şu.
'Gidersem sevgini yayarım yurda.'
Aşkı gönendiren o eski ustalar, ozanlarımız gibi.
TÜM YORUMLAR (2)