Nisan 8 Şiiri - Ömer Faruk Kobul

Son günleri bu sessiz geliş gidişlerin,
bir daha olmayacak,
Kandırılmış çocukların ellerinde ki taş,
Bu bela başımdan eksik olmayacak,

Duyarsızlaşmış sevdaların kuyruğunda dolaşmaktan;
Dayanıksız kalplerin siftah etmemiş sevgi duyguları.
Esir ediyor Terkedilmiş diyarların ebedi sonbaharları;
İlk baskısı çıkmamış şiir kitabımda ki dökülen yaprakları.

Şımarık yağmurların şu düşlerime verdiği zarar,
Hangi rüzgar hissettirir dudaklarımı nefeslerinde.
Zehri doldurup kadehime, yad ederim son sözlerimde,
Kurtarılmayı bekleyen ben değilimişim gibi gözlerinde,

Gün doğarken 180 günün her sabahında,
Beni boğan ızdırap mı, ne bu boğazımı sıkan,
Geceleri sayıklatır adını, güç bela yerini doldurmayacak,
Ya öleceğim ya da bu bela başımdan eksik olmayacak