İçten pazarlıklı şu dünyada
Ne duvara yaslarım sırtımı
Ne de dayarım insanlara
Dün dedem dayanmıştı kılıcına
Bugün ben el verdim garı
Kabzası gümüş tabancama.
Gül çizdim yüreğime de
Kopartıp attı el kızları
Şimdi bir deri bir kemik, bünyemde
Yüreğimde saklı durur sızıları
oysa kabzası gümüş silahımın
Namlusuna kan gülleri işledim
Yaklaşırsa, aman, el kızları
Alınlarına kan gülleri çizeceğim.
Yol vardı dün, yordam vardı
At, avrat, silah diyorlardı
Elimiz, belimiz, dilimiz bağlıydı
Yine bağlı kalsın adabımızca
Töremizdir böyle densin namımızca
Dedelerimde duysun, ey, şimdi beni
Silahıma dayarım sırtımı yalnızca
Nişanımızdır artık kanımızca..!
31.01.2007-17.26
A. F. K.
Kayıt Tarihi : 9.4.2007 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Kürşat Göktürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/09/nisan-38.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)