Nisan Şiiri - Fatih Bacak

Susarsa yağmurlar
Kaldırımlar bestelerse
Hicranlı türküleri
Bil ki nisan yakındır
İçinden sevda akan bir nehir
Sürüklüyorsa imkansızlıkları sonlara
Bil ki nisan yakındır

Bir şey kırılırken bir şey yeşerir dallarda
Biri ağlarken birisi güler
Ve en acısı nisandadır ayrılığın
Kalmakla gitmek arasıdır seçilen yol
Ne gidebilirsin büsbütün
Ne kalabilirsin
Yüreğin paramparça
Gözlerin karalama tahtasına döner
Bir elin çizer, bir elin siler
Gözlerinde bile tutunamaz hayali

Bademler nisanda çiçek verir
Ve toprak sükunetini yaşar nisanda
Güneş tazelenmiş gibidir
Bahar olur kuşların dillerinde en tatlı ötüş
Ve kavuşur bahar toprak güneş çiçek birbirine
Nisan hasreti büyük bir annedir

Bir nisan sabahıymış doğduğum vakit
Suskun yağmurların esaretinde
Erciyes’in eteklerinde
Bahar kokulu bir şehirde
Kavuşmuşum her şeyime
Gideceksen bir gün
Takvim nisan olsun
Yağmur suskun
Toprak hasretli
Her şeyim senin gözlerin olsun