Nisan Şiiri - Ali Kaybal

Bahara kapı açan nisan,
Canlanır gelişi,müjdeler inan,
Rüzgarı, yağmuru karışır bir an.

Seni benden koparan,
Çiçekler açsın diye toz kaldıran,
Çiçeğimi koparıp, benden uzaklaştıran,
Ağaç dallarında tomurcuk açar,
Cıvıl, cıvıl dolaşır yavru kuşlar,
Soğuk vurdu beni, yok olansa umutlar,
Ne olur, şaka de bir nisan,
Söyle, bir nisan şakasıdır olan.

Bilir misin ? Nisan yağmurları,
Toprağa düşen tohuma, can olmaktı,
Gözlerimden aktın,yaşların sele verişidir şimdi.

Bilir misin? Gülün ayrılışını,
Dikenleri batmaz, hayata son bakışı,
Seni benden koparıp, acıyla ele verişidir şimdi.

Bilir misin? Dünyamın çöküşünü,
Gölge olmaz üstüne, çatlayan dudakları,
Pınarların kuruyup, toprakların çöle dönüşüdür şimdi.

Bilir misin? Ayrılık acısını,
Et tırnaktan sökülür, umursamaz canı,
Sevginin içinden koparılıp yele verişidir şimdi.

Bilir misin? Ateşin kor olmasını,
Tükenir umut, durur kalp atışları,
Ölmek üzere olan, sevdanın ses verişidir şimdi.