Dışarıda ferahlatıcı Nisan rüzgarı,
giriyor odamın içine.
Tüller havalanıyor.
Rüzgarın ahenginde dans ediyor gibiler.
Yine omuzlarımdan aşağıya o bilindik ağrı.
Ama eskisi kadar acıtmıyor canımı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta