Melodram Şiiri - Sueda Demirhan

İnsan insanın bazen ilacı,
bazense yarası oluyor nisan
Şaşıyorum bazen,
nasıl barındırıyoruz bu kadar yükü sırtımızda..

Biriken şeyler var;
Hayali kurulup buharlaştırılan
lakin bir hafifliğe de ulaşamayan..
Yaşanması için doğru vakti bekleyen
henüz yaşanamamışlar hani..
Biz kimiz peki
kabuğumuza çekiliriz.
Dehlizlerde yüzen suskun balıklar gibi...

Bazen kırılmasına izin vermelisin heveslerinin,
bu doğru
yeni bir sürgün vermek için yorgun dallarından..
Cesaret da yorulur çünkü
sabır gibi.
Yorulmayan O'ndan başkasını bilmem ben nisan...

İpucu ne biliyor musun?
Kahraman aramayı bırakmamız lazım,
bizi bizden başka kimse kurtaramaz nisan.