Nisan Şiiri - Muzaffer Melih Özbaş

O güne kadar,
Gözlerim alışmıştı karanlığa.
Kulaklarım çoktan unutmuştu dalgaların sesini.
Kalmışsa dünyada biraz olsun güzellik.
Belli ki hepsi sende kalmıştı.
Yaza erdirdin beni bir nisan akşamında.
İllaki gitmek gerek bu dünyadan,
Kalıcı olana hiç rastlamadım.
Ben gittiğim hiçbir yerde kalıcı olamadım.
Yerimi yadırgadım doğduğum şehirde bile.
Şimdi ise bir fırsat geçti elime.
Bana izin ver kalbinde kalıcı olayım.
İzin ver tek mesleğim seni sevmek olsun gidene kadar,
Seni hak etmeyen, bu zavallı dünyadan.