Ne eylüller gördü bu hazin yaşam
Yaşamımda vardı bir sinir hışım
Sen benim soğuk ve muhannet kışım
Bir Nisan sabahı gel düşlerime
Konuk ol hüznüme gülüşlerime
Aşkınla yaşayıp aşkınla öldüm
Gönlünün içinde ince bir zuldüm
Ben varlığın için garip bir kuldum
Bir nisan sabahı gel düşlerime
Konuk ol hüznüme gülüşlerime
Varlığında var olmaktı amacım
Senin bir tebessümüne muhtacım
Sen benim hüznümsün sen benim acım
Bir nisan sabahı gel düşlerime
Konuk ol hüznüme gülüşlerime
Bilal Aydın
Kayıt Tarihi : 13.6.2018 02:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilal Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/13/nisan-121.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!